Pişmanlık Şiiri - Nevzat Ege Asmadili

Bir okyanus kadar derin,
Evren kadar büyük,
Ve senin kadar da güzeldi
Sana olan sevgim.

Ama ben mahvettim bizi,
O güzel kahverengi gözlerini.
Alamadım karşıma, bakamadım,
Diyemedim seni sevdiğimi.

O gün bir işaretti galiba bana,
Ama ben anlayamamışım oysa.
Yalan söyledim, seni sevmediğim hakkında.
Demek istiyorum, seni hâlâ sevdiğimi.

Ara sıra gelir kulağıma,
Biri varmış şu an hayatında.
Uzaktaymış bir de başka bir diyarda,
Gitmek istiyormuşsun galiba yanına.

Bir ben kaldım arkada, bir de yaşlı gözlerim.
Ben seni, gözlerim gözlerini arıyor sevgilim.
İçimi ısıtan sesini şimdi kim dinliyor?
Senin o güzel gözlerinin içine kim bakıyor?

Affet beni, sevgilim,
Hâlâ pişmanlık içindeyim.
Affet beni, sevgilim,
Keşke o günlere geri dönebilseydim.