İçinde dayanılmaz bir boşluk.
Olsa şöyle sahanda yumurtalı sucuk.
Bu ne biçim şiir abuk subuk,
Kendine gel olursun tosuncuk
Sucuktan sonra sırada dolma,
Nefsine yenilip sakın fazla alma.
Kızarmış patates ile köfte,
Gel de bu sofra için ölme.
Zeytinyağlıları unuttun.
Görünce bir lokmada yuttun.
Hesap vermemek için,
Herkesi yemedim diye uyuttun.
Yemekten sonra istersin tatlı.
Bol şuruplu ekmek kadayıfı.
Yanında bir şişede ayran,
Böyle sofraya can kurban.
Daha doyamadın tadına,
Sofradaki yemeklerin,
Göz gezdirip duruyorsun,
Sakın unuttuğun olmasın.
Bir çırpıda indirdin mideye.
Önce yemekleri sonra tatlı,
Sanki peşinden kovalıyor atlı,
Böyle gidersen olursun katkatlı.
Bir insan nasıl bu kadar yer?
Seni izlerken ben doydum.
Patlayacaksın diye beklerken,
Şaşkınım başka birşey yokmu diye soruyorsun.
1995
Zübeyde DuranKayıt Tarihi : 12.12.2007 18:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir dostlarını bir parça da olsa tebessüm ettirebilmek umuduyla.

Öpüyorum seni.
Afiyet olsunn :))
elif ay-yıldız
TÜM YORUMLAR (2)