Pika'ya Özlem Deruni Fısıltılar

Ayşe Uçar
312

ŞİİR


14

TAKİPÇİ

Pika'ya Özlem Deruni Fısıltılar

incecik bir şal gibi geziniyor rüzgârlar üstümde
masmavi beyaz köpüklü bir cennet gökyüzü
kupamda sıcacık kahvem yüzüme gülümserken
incecik dumanıyla
derinden derine
sabaha

saçlarımı yüzümü öpen beni saran havanın nefesi
lokum gibi tatlı

saatleri hoşlukla kutsarken zaman
büyülü bir mektup gibi an -keşke okuyabilsem
ruhuma çok sırlı kapılar açacakmış
hissi verirken

içimde bir kıpırtı binbir heyecan
belki de pika en yakın bir ağaç dalında
unutmamış beni en güzel ses tonuyla
bana dostluk serenatı yapıyor

off! of!... çok özledim kuşumu

bekliyorum hâlâ
ondan bir tüy düşsün balkonuma
bir selam bir cıvıltı bir anı güzelleştirsin her şeyi
kalbimin en küçük çiçeğine yuva yapan
o minik dostumu hatırlatan
ve onun özlemiyle renklenen ah!
bu sabahların
cazibesi

yıllar akıp gidiyor
zamanın tam ortasında dikili bir taş gibiyim
şehrin kaos ve gürültüsüne rağmen

rüzgârlar çok cesur
kuşlar çok neşeli
ağaçlar çok ruhani

şu an buradayım
belki biraz sonra yokum yok olacağım
ve zamanla herkes hepimiz yok olacağız
ne tuhaf değil mi?

belkilerle belkisizlikler arasında gidip geliyoruz
bu ne demek onu da bilmiyorum
içimden öyle geldi işte
ama mutluluk ve bu yaşam enerjisi
-pika’nın varlığı ufacık bir can
ama kalbim dolusu

rüzgârlar hep mistik bir duayla
kuşlar hep coşkulu ilahi bir şarkıyla
her yaprakta bir umut
her nefeste bir hayat

her anın içinde gizli bir mucize saklı
zihnimde canlanan onlarca olasık onlarca hikaye
çocuğum hâlâ hiç büyümedim büyüyemedim
beyaz turuncu kelebeklerim
sardunya ve leylak
bahçelerimin
içinde

-varım -birim

o kokular içinde kendinden geçmiş bir ruhum
hem de bir gelincik bir papatya nazeninliğinde
şehirde mi diye sormayın
neden olmasın ki

burası olasılıklar dünyası
zihnim sonsuzluğun kudretinden ilham alırken
yaşam çok değişken
çok yönlü

ruhum zihnim kalbim bedenim
sonsuz yaratıcının en güzel armağanı
varlığımı fark etmesem bir yaban gibi nasıl yaşardım
bir ot bir taş duvar gibi
yavan ve sabit

oysa görünmez kanatlarım var milyonlarca
zihnim her an farklı bir dünyaya açılabilir
kulaç atabilir

ve Tanrı
belki kanatlarımı huşuyla okşayıp seviyor olabilir
gördüğünüz tüm ağaçlar ve dallarında ki yapraklar
boşa dans etmiyor

fark etmediniz mi ?

rüzgârların o deruni fısıltılarıyla


............


2007202501:31

Ayşe Uçar
Kayıt Tarihi : 6.9.2025 20:43:00
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!