Ana rahminde soğuyan döle sızan karanlık
Bir karınca yuvasından yeraltına düşen çocuk
Tükrükleriyle selüloz yiyen o çıldırmış gençlik
Bir duman gibi odaya dolan o kadın imgesi
Ve tuttukça kaybolan
Öptükçe ısıran
İçine girdikçe keskin bir jilet gibi
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta