Peynir Düşünde Çocuklarımız..

Peynir yemeyi düş sayan çocuklar gördüm bugün..
Yeni birşey tatmanın coşkusu parıldıyordu gözlerinde hepsinin
Belki bir düşle tanışmanın..
İçlerindeki coşku gözlerinin büyümesiyle beliriyordu masumluğunda
Peynire uzanan elleri; çocukluktan kirli..
Gri kazagının beyaz gerçeğinde sümük lekesi
Tırnaklarının arasına dolmuş
Yegane oyuncağı
Güzel ülkemin temiz (!) toprağı..

Pabuçlarında katmer katmer birikmiş
Yüzme havuzuna benzetip ayak uzattığı göletlerin hayal kırıklığı..
Yüzünde damla damla dün kü yağmur mu
Yiyemediği peynirin ifadesi mi bilemediğim..

İkinci lokmadan sonra durgun hafiften..
Aklındaki; artık yabancı kalmayacağının düşüncesi mi yoksa
Evdeki kardeşinin peynir yiyemeyişi mi aklına düşen..
Bilinmez.. belki..
Bu şahit oluş her yetişkinde derin izler bırakır görünen o ki...