Ey göklerin efendisi...
Yarattığın mevsimlerin
düşen yapraklarında;
Kuruyan yeşilinde kanıyorum...
Durmadan..Bilerek/ Bilemeyerek...
Göz yaşımın
ayazma meydanlarında arıyorum kendimi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta