Her yıl bu zamanlar
Senin gölgen düşerdi bahçeme
Aklımda gün batımına uğramış bağ evi
Dalgalarda yıkanırken aşkın türevi
Geçen yazdan kalan bir peşrev
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Hikayesi biraz daha açılmış
Belli...
Peşrev sanırım aynı kalmış...
Ben de bir kez daha okudum,
Tebrik ettim..
O özleme katılarak...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta