Fitneci münafık yatar kalkar nafile.
Ondan bîzâr eder, öteki yüzü bile.
Münafık zor insan, ifade gelmez dile.
Dünyası aydınlık, öbür taraf hep çile.
15 Temmuz 2004 Perşembe, Danimarka-Køge 00.32 *6+7
..
Kanayan yarama dert merhemi sürülür.
Neşteriyle hüzün devi tabibim olmuş.
Şu divane gönlüm gamdan gama sürülür.
Vurmuş o gözlerin, ecel sebebim olmuş.
11 Mart 2004 Perşembe, Danimarka-Koge 00.40
6+7
..
Mükemmel insan, kendini Rabbinde bulandır.
Kaçarak benlikden, yüce Rabbe sokulandır.
'Kendini bilen Rabbini bilir ' der peygamber.
Hakk'ı bilen etrafa hep saçar misk-ü amber.
11 Mart 2004 Perşembe, Danimarka-Køge 22.42
8+6
..
Akıl küpü derler adama, fazlaysa akıl; taşıyorsa.
Akılsızdan kaçar adam, kafasında akıl taşıyorsa.
Seveni çoktur adamın, yanında çok para taşıyorsa.
Dostu yoktur adamın, yanında iflasını taşıyorsa.
11 Mart 2004 Perşembe, Danimarka-Koge 01:15
..
Marifet yaşamak değil, yaşar hayvan da!
Marifet, dimdik kalmak, su alıp batsan da.
Boş laflar edip, su dövme köpük havanda!
Ayağın yere bassın hep, gezme tavanda!
19 Şubat 2004 Perşembe, Danimarka-Køge18:32
3+5+5
..
Yollar vardır, götürür visâle.
Yollar zordur, götürür fisâle.
Yollar yoldur, götürür necâta.
Yollar kandır, götürür memâta.
11 Mart 2004 Perşembe, Danimarka-Køge 14.30
2+2+3+3
..
Ağaçlar yaprak yaprak hep uyanır.
Alemler bahar rengine boyanır.
Mevsimden başka mevsime girilmiş.
Her bahar yeni mahşerde dirilmiş.
Gün olur, döner silkinme bu yaza.
Bakmışsın hemen bürünmüş beyaza!
..
Sırta çıksa fare, tepse, duyar mı fil?
Canım yandı yahu, der mi ordan çekil!
Zarar vermez Rabbe, günah şahsa şekil.
Herkes kafir olsa, yeni nesil kefil.
Dinsiz hayat çile, dinsiz toplum sefil.
Kinsiz yürek cevher, nara Resul kefil.
15 Temmuz 2004 Perşembe, Danimarka-Køge 00.41 *2x6
..
Kervan yorgun, yollar yorgun; yorgunluk sevdalara yıkılır.
Kim bilir kaç mecnun yuttu çöllerde, acımasız bu kumlar!
Okyanusta saman çöpü hep titrer, yalnızlıktan sıkılır.
Vuslat yalan! Bu yalanla yatsıya kadar yanar bu mumlar.
Elbet bir gün filizlenir hayata atılan tüm tohumlar.
Yeşerir de ağaç olur, dal sürer; yapraklanır budaklar.
Dertler çöker, aşk göverir; gebedir gülmelere doğumlar.
Seherlere selam söyler ölümü buseleyen dudaklar.
..
Dünyayı fitne yangınları sarınca,
Olun dostlar su taşıyan bir karınca!
Defterde leke, bir zerre miktarınca;
Gelir mahşere, biz huzura varınca.
İnsana akar durur, zamanın kiri.
Felah getirdi Rabbin nurlu sefiri.
Yapış eline olma iman fakiri!
Olursun sonra mahşerin en hakiri.
..
Seraplarda Mecnun doğarım.
Leyla’yı ararım kum ummanlarında.
Bazen firavunu sarayında boğarım.
Yusuf’u sorarım Mısır zindanlarında.
Arkadaşım, balığın karnındaki Yunus’a;
Kurtuluşu beraber çağırdık...
Rumî’yle açıldık sonsuz okyanusa;
“ Ne olursan ol, gel ” diye bağırdık...
..
Anadolum bir efsane, tüm dağları; kırları.
Kuşlar, kelebekler uçar; şenlenir bayırları.
Sinesinde barındırır, gönlünce yatırları.
Minareler tapusudur, türbeler de sırları.
Şehitlerin kanlarına, şanlı tanık bayrağım.
Geceyi hainler bassa, nur fışkırtır toprağım.
Her karışında bir iklim, şahlanmakta dört mevsim.
Dostluk, kardeşlik membaı; beraberlik bir resim.
..
Ağırladığımız bu konuk geceler sabaha kavuşur.
Karanlıklar alır yükünü, bilinmez bir yere savuşur.
Sevgiler, hüzünler; derin imge damlar sessizce sehere.
Kırılmak, alınmak bırakır sevinci kuytu, loş bir yere.
Dünya kalabalık, yürümekteyiz bir tenha patikada.
Ne duygular akar kör zamana, geçen her bir dakikada.
Kaybettik yıldızın sihrini, baharın yeşil barışını.
..
Ölüm adımlama, son nefesle sonsuz yurdu.
Müjdeci, ‘ ölümü çok hatırlayın ’ buyurdu.
Ölümden korkmaz gerçek manada bir kul olan.
İman yoksa korku çok, ölümdür kalbe dolan.
Gelirse bozar ölüm, ağızların tadını.
Hedonist ruh anmaktan korkar onun adını.
Kabir, sona geçişin konaklama mekanı.
..
Pireyle kalkar, köpekle yatan.
Halin bu işte, nedir fiyakan!
Köpeksiz köyde serbest gezersin.
Hak yok hukuk yok, mazlum ezersin.
Bir laf söylersin ki bal kabağı.
Huyun yalamak beleş tabağı.
Yangına giden sensin körükle.
..
Bak işte gidiyor her sırası gelen!
Ecel hırçın bir ok gibi yürek delen.
Kalanlar acı bir elemle kavrulur.
Mâzi melteminde anılar savrulur.
Gözlerden dökülen yaş değil, bir elem.
Bu yaşanır, âciz ifadeden kalem.
Dünya boşalıp kaç kez doldu bilemem!
..
Pek çok şey yazdım bu hayata dair.
Keder, neşe, gam, sevinçler ve sair.
Ömrüm hep parmak uçlarımdan aktı.
Coşkun şelale öteye de sarktı.
Hayat sorgusu bence çok önemli.
Ölüm... Ona yan duruş problemli.
Acılar ağır, bükülmüş boyunlar.
..
Bir gülün tomurcuğu gibi hayat patır patır.
Açar gönlümde, kırar kabuğumu çatır çatır.
Zulümlere sitemli bakan gözlerim yaş ama,
Kadifemsi nazarla hep gülümserim yaşama.
Hiç dirilir mi hayat, ölümü ıskalayarak.
Bilinir ölümsüzlük gerçeği yakalayarak.
Yaşamayan ölmez ki, hayatın gerçeği ölüm.
..
Öğrencilerime:
Baharda açıldı, sabah çiğiyle buluştu güller.
Hakkın zikriyle şakıdı, vuslatla coştu bülbüller.
İlim-irfanla yeşerir, can bulur hep ıssız çöller.
İman ve irfana susuz kalmasın hiçbir can emi!
İlim goncaları Hakk'a açıp kondurur vuslatı.
Sevgi ile huzur bulur gönüller, kalmaz kaskatı.
..
Benim burada konuk olmam,
Tamamen şans!
Gül, sümbül, çiğdem varken solmam.
Bitmez bu dans!
Sevmek sevilmek en büyük hediye.
Gerisi gelir bana vız!
Dünyanın yükünü vurdum kediye.
Biz şiir dostlarla varız!
..
