Perdeyi Kaldır Gönülden Şiiri - Kemter A ...

Bu gördüğün bir gölgedir, hayal içinde hayal,
Sanma ki hakikat budur, aldanır nice ahval.
Zahire bakıp da kanma, bâtındadır hoş visal,
Görünene aldanma cân, sır içerdedir, inan.

"Ben" dedikçe perde artar, uzaklaşır öz benin,
Damla iken umman olsan, ne farkı kalır senin?
Hiçlik imiş varlığın kökü, budur kâmilin fenni,
Görünene aldanma cân, sır içerdedir, inan.

Kitap satırda bir nişan, sözler manaya bir yol,
Mürşid-i Kâmil odur ki, gönül gözünü açar bol.
Aşk ile yoğrulmayınca, ham kalır akıl, ey kul,
Görünene aldanma cân, sır içerdedir, inan.

Her zerre bir lisan olmuş, "Hakk Hakk" deyu zikreder,
Kâinat bir ayinedir, bakanlar O'nu sezer.
Vahdet bahrine dalanlar, ikilikten vazgeçer,
Görünene aldanma cân, sır içerdedir, inan.

Secde edip kalkmak değil, kâmil olanın işi,
Her nefeste Dost'la olmak, siler kalpten teşvişi.
Gönül Kâbe'sin tavaf et, budur en kutlu gezişi,
Görünene aldanma cân, sır içerdedir, inan.

Kemter Abdal söyler sözün, anlayan anlar bu dem,
Perde kalksa aradan, ne gam kalır ne elem.
Özündedir aradığın, sensin o gizli âlem,
Görünene aldanma cân, sır içerdedir, inan.