Biletsiz bir sevdaydı bizimkisi,
Ne koltuk numarası belliydi,ne de başlama saati.
Çift kişilik bir doğaçlama mıydı; yoksa önceden hazırlanmış bir senaryonun oyuncuları mıydık bizler?
Ama her nedense hiç seyircisi olmadı bu oyunun,
Yahut kimseler duymasın, görmesin istedik.
Perde açılır, ışıklar yanar ve asıl kız girer…
Asıl oğlan, kızı görür ve bir sevda ısmarlar gönlüne…
En ulaşılmaz diyarlara gidesi gelir insanın, yalınayak.
Toprağı hissetmek, imkansızı düşleyebilmek…
İşte böyledir aşk; nedendir bilinmez.
Salonda bir sevda telaşı, bir hayat busesi.
Umulmadık anlarda bir nisan çeşmesi.
Çok uzun sürmedi ve perde kapandı, ışıklar söndü, salon karardı…
Aslında kararan, asıl oğlanın hayatıydı, gözleriydi…
Ve asıl oğlanın dudağında bir türkü; Geç buldum, tez yitirdim…
Mehmet Emin ÖzdemirKayıt Tarihi : 14.10.2007 15:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!