Perde; Aşk,Sahne; Son

Biletsiz bir sevdaydı bizimkisi,

Ne koltuk numarası belliydi,ne de başlama saati.

Çift kişilik bir doğaçlama mıydı; yoksa önceden hazırlanmış bir senaryonun oyuncuları mıydık bizler?

Ama her nedense hiç seyircisi olmadı bu oyunun,

Yahut kimseler duymasın, görmesin istedik.

Perde açılır, ışıklar yanar ve asıl kız girer…

Asıl oğlan, kızı görür ve bir sevda ısmarlar gönlüne…

En ulaşılmaz diyarlara gidesi gelir insanın, yalınayak.

Toprağı hissetmek, imkansızı düşleyebilmek…

İşte böyledir aşk; nedendir bilinmez.

Salonda bir sevda telaşı, bir hayat busesi.

Umulmadık anlarda bir nisan çeşmesi.

Çok uzun sürmedi ve perde kapandı, ışıklar söndü, salon karardı…

Aslında kararan, asıl oğlanın hayatıydı, gözleriydi…

Ve asıl oğlanın dudağında bir türkü; Geç buldum, tez yitirdim…