Perde Şiiri - Tuğrul Çiftçi

Bir perdemin olmasına çok sevindim.
İhtimal ki,
Perde de çok sevindi
Bir penceresinin olmasına.
Hangi perde ister ki?
Bir perdeci rafında,
Günbegün durmayı.
Penceresine kavuşacağı anın,
Özlemiyle yaşamayı.
Ört perde, penceremi!
İçerideki yalnızlığımı,
Görmesin kimseler.
Şu fani hayatta,
Dört duvar bize yeter.
Bir iskemle,
Bir küçük ütü masası,
Ve üstünde,
Kemal'imin minik oyuncağı.
Penceremin dışında kalsın,
Dünyanın bütün kirli hesapları.
Ört perde, penceremi!
Ta ki bir gün,
Toprak alıncaya kadar görevini.