Pendik Şiiri - Şerife Gündogdu

Dört bin yıla dayanır bilinen yaşın,
Nice vahşet gördü toprağın taşın.
Abdurrahman gazi sildi gözyaşın,
Rüya gibi geçer Pendik te zaman.

Marmara denizi ruhunu besler,
Bu şirin ilçeyi sahili süsler.
Pendik te baskadır duygular hisler,
Rüya gibi geçer Pendik te zaman.

Bin dört yüz yılında yeniden doğdu,
Gözlerini açtı cennet yurduna.
Abdurrahman gazi düşmanı koğdu,
Düşmanlar bakmadı daha ardına.

Pendik' ın bağrına bir ateş düştü,
Elli saat yandı görenler şaştı.

Pendik' ın yüreğin yaktı dağladı,
Gam bağında bülbülleri ağladı.

Elemler peş peşe birbirin çekti,
Pendik' ın feryâdı ayyûka çıktı.

Sırra kadem bastı kalmadı hiç iz,
Karıştı tarihe olanca bir giz.

Mühendis mimarlar koşup geldiler,
Kanayan yaraya merhem oldular.

Cennete bezendi silindi paslar,
Kaynaştı göçmenler barıştı küsler.
Pendikin ruhunu marmara besler,
Bu güzel ilçeyi sahili süsler.