Gönlümdeki pencereleri ardı ardına açıyorum,
Nefes alsın artık sensiz kalan yüreğim.
Atsın içinde kalan kokunu
Unutsun çektiği sıkıntıları,
Çizsin kendi sevda yolunu.
Bahar olunca aşk kokar ya her yer,
Pencereden ne sığdıracaksa depolasın,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta