Çocukluğumun açık kalmış penceresinden
Bir kanat rüzgârı gibi göğsümde
Duysam püfürdeyen serinliğini
Kerâmet gösterir kuşdili söyleşirim
Gözlere parlaklık verir sözlerim
Binbir penceresi vardır bilirsin
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
şairlik uzatılmış bir çocukluktur zaten.
Sarkınca çocukluğuma düştüm birden
Gözlerinin ruhuma açtığı pencereden.
güzel şiir, finali daha da bir güzel olmuş.
şairlik uzatılmış bir çocukluktur zaten.
Sarkınca çocukluğuma düştüm birden
Gözlerinin ruhuma açtığı pencereden.
güzel şiir, finali daha da bir güzel olmuş.
çocukluk özlemi şiirin temel duygusu... çocukluna bir özlemle başlar şiir... şair çocukluğu unutunca adeta şah beyitlerinden birini unutuverir... çocukluk ayrıca şaire bir ilham kaynağıdır... şair oradan beslenir, kanar duygular, kanar şiir... çocukluk yoksa şah beyitler de yoktur...
'Binbir penceresi vardır bilirsin
Şairlerin çocukluğa açılan '
En güzel şairler bilir; siz bilirsiniz. Benimde bildiğim bu: Gerçek şiirin rahlesi önünde olduğum.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta