Sessizce yaklaşıyorsun yalnızlığımın kıyılarına..
Elim kaleme değiyor,
Ve sen hece hece bölünüp düşüyorsun dizelerime ...
Böyle isyankar olmaz, hüznümü rüzgarlara bırakmazdım her an yanımda olsaydın eğer..
Pelin Soyumoralı
Hani böyle söylemek ister gibisin ama susar gibisinde.. Rüzgarda dala tutunmaya çalışan bir yaprak misali, bırakırsan savrulacağını bilir gibi..
Pelin
Ne bir eksik, ne de bir fazla..
Sorgulamadan yaşamalı kendin için sevmelisin..
Nefret, kin, kıskançlık, iki yüzlülük ve sevgisizliğin yükünü sen taşımamalısın bu kısacık hayatta.. İnsanlara güvenmemeyi ögrenmek te bi aşamadır sürekli yaşanan hayal kırıklıklarından sonra..
Sana doğru yolun ne olduğunu gösteren biri varsa şükredeceksin, varlığına ve sevgisine, güç verdiği sevgisiyle sana herşeye direnme gücü verdiği için..
İyi değilsen iyiyim ben demeyeceksin..
Sen ne kadar kendini paralasanda sonuçta yaptığın her iyiliğin boş çıktığını görsende pes etmeyeceksin..
Gecemde parlayan yıldızlar tek, tek sen olup düşüyor yüreğime ...
Pelin Soyumoralı
Ve ben yitik zamanların anlamsız tiktaklarında, akrebini kovalayan yelkovanın
yorgunluğundayım...
Pelin Soyumoralı
Kanatları cesaret yüklü kuşlar gibi çarpıyor bu yürek solunda sen atıyorken ...
Kanatlarımdan tuttun sıkıca mahkûm oldum ruhuna,
Müebbet yedi ömrüm, yüreğinde sonsuzluğa.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!