Pek muhterem hanımefendi;

Bilge
Ve basiretiniz konusunda
Lütfen şaşkınlığımı bağışlayınız,
Cehaletime veriniz
Huzurda edep ve edebiyattan
Söz etmek elbette ki değil haddim
Sual etmeyi beceremezken,
Sabrı ve hayâyı ihmal eden
Bir zavallı düşünün

Toplum
Ve birey zaviyesinden
Nazar etmeye alıştığımız için
Bilinçaltı sıkıntılıydı
Yıllara sâri bir örf ve ananeden
Ziyade sosyal şartlar büyük farktı
Kadın ve nisa ilim, irfandan
Pek haz etmeyen canlar
Olarak dışlanırlardı

Her ne
Hikmetse bizler yanıldık
Her muhatapta bir şeyler aradık,
Önyargılarla baktık
Bir insan ve doğal hakkı olduğunu,
Fikir ve düşüncelerini almadık
Sadece anne, hizmetkâr,
Eş, yardımcı, yol arkadaşı
Olarak bir hak tanıdık

Siz ve sizin
Gibi bilge hanımlar
Neslin ve cemiyetin en fazla
Muhtaç olduğu hakikatlerdir
İnsanı insan yapan,
Kemaliyet katan,
Şevk ve süruru yaşatandır
Her aile yapısının temel taşıdır
Çocukların ilk talim
Gördüğü şefkat tacıdır

Bizler hayli
Zamandır boş yaşadık
İçgüdülerimize göre yaşadık,
Kimseyi dikkate almadık
İşimize geldiği gibi davrandık,
Fırsatçılığı zafiyetlerimize bıraktık
İzafi bir adamlık konusunda,
İçi boş beden coşkusuyla
Nefsimize adandık

Her hususu
Ve konuyu biliriz sandık
Olur, olmaz yer ve mekânlarda
Düşüncesiz halimize kandık
Ters bakan veya tavır alan olursa
Hesabını dürmek için planlardık
İşte adamın olmadığı,
Marifet bulunmadığı yerde
Adamlık adına yaşadık

Ne zaman
Sizinle karşılaştıysam
Hayretim ve şaşkınlığım
Katbekat arttı, tuhaflaştım birden
Nasıl ve hangi imkânlarla
Yetiştiniz bilemiyorum,
Cehaletimi görüyorum
Sizin karşınızda
Ne kadar sessiz, sakinlik içinde
Ruhumu dinlendiriyorum