Birkaç satır yaz derlerdi ölmeseydiler
Onlarda insanoğulllarının evlatlarıydılar
Kimisi yalnızlığa dalıp gider, uzak limanlarda
Diğerleride sessizce bir kalem birde kağıt çıkarırdı
ıslak ve paslı ceketinin içinden
Kağıt biraz parçalanmış, kalem de kırılmış olurdu
Ama ikisi hala çalışır durumdaydı
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta