Patricia Vallet-Bir Fransız Kızı (Gerçek ...

Fransızca öğrendim, bir dil bileyim diye
Daha da pekiştirdim, ben bir kursa girince

Kurstan aldım bir tane mektuplaşma adresi
Salladım Fransa’ya hemen yazdım nameyi

Kısa bir zaman geçti, bana bir haber geldi
Bulmuştum bana uygun, Patricia Vallet’i

Bir ki yazdıktan sonra istemiştim resmini
Açtığımda o zarfı, gördüm dünya güzeli

Öyle bir poz vermişti, papatyalar içinde
Uzun sarı saçları, ta belinin üstünde

Fiziken çok beğendim, benziyor Afrodit’e
O yeşil gözlerine vuruldum ilk görüşte

Sanki peri kızıydı, yaman çarpmıştı beni
Resimde böyle ise, nasıl bir kız kendisi?

İlk yazıda bildirdim, kendi özelliğimi
Sevmediğimi yazdım, sporu ve yüzmeyi

Sinemaya gitmeyi, sevmem hiç okumayı
Çok seviyorum ben, monoton yaşamayı

Tabi ki yazdıklarım koca bir şaka idi
Çokta merak etmiştim vereceği tepkiyi

Yazmıştım ancak ona, severdim kartpostalı
Birde biriktirdiğim o nadide pulları

Hemen istedi benden çekilmiş bir resmimi
Heyecanlandım oldukça, merak ettim ben sizi

Mektup arkadaşıma gönderdim hayalimi
Ben de merak etmiştim, ne karar verecekti

Haftaya geldi haber, okudum bir bakışta
Anlamıştı yalanı resmime baktığında

Diyordu; “atletiksin, yaşam var gözünüzde”
“Rastlamadım hayatta, ben sizin gibisine”

Sevgi-saygı üstüne, yazıştık karşılıklı
Kovaladık günleri, yakaladık yılları

Gönlümü verecektim, bir hecelik sözüne
Cenneti serecektim, o benimle evlense

İstedim en sonunda bir nişan yüzüğünü
Okulu bitirince yapacaktık düğünü

Siyaset girmemişti, yıllarca aramıza
Bulaşınca savaşa, düştük bir bataklığa

Geçmişinden bahsetti, aile büyüğünden
En büyükleri olan, ihtiyar dedesinden

Yıllar önce dedesi, gelmiş Çanakkale’ye
Hiçbir sorun yok iken, girmiş muharebeye

Vermişler çok zayiat, Ulu Türkün önünde
Bakmışlar olmayacak, dönmüşler evlerine

Haddini bilmeyene, hadlerini bildirdik
Gelen deden de olsa, davadan vazgeçmedik

Bekir dedem hakkında böyle konuşamazsın
Dedemi hor görüp de, öyle paylayamazsın

Dedim; Deden ne arar, Çanakkale içinde
Muharip olarak gelmiş, hangi amaç peşinde?

Misafir gelse idi, ikramımı görürdü
Bizi öldürmek için boğazıma yürüdü

Çanakkale’ye gelen, Dedenle biz vuruştuk
İbret_i Alem için, biz vatanı koruduk

Savlet edince Türkler, dünyalar bunu gördü
Haram lokma geçemez, bu boğazlar Türkündü

Ankara 10.10.2005