Yine kaldım bir başıma yalnızlığımla
Işığınla aydınlanan ruhum
En derin karanlıklarda çürüyor
En ıssız vadilerde ölümün ince soğuk nefesiyle baş başa kalmış bedenim
bir bahar esintisi gibi geçti sevdan sokaklarımdan
İnce bir rüzgar okşadı ruhumu
Duygularınla esir kalmış ruhumu
Ben fırtınaların ortasında bir başıma kalmış
Yalnızlığının ateşinde kül olmuşum
Yar söyle için bir kez olsun yanmaz mı.
Kaskatı kesilmiş kalbin bir kez olsun bana atmaz mı.
Bin türlü dünya halinden geçen ruhum
Bir tek bu sevdadan geçmiyor
Acıların ayrıkların ölümlerin ortasında ayakta kalmış bedenim
Bir tek gidişince yerle bir oldu.
Tek sözünle yıkıldı gönül surlarım.
Sen varken ben yaza benzerdim
İçimde binlerce çiçekler açardı
Gönlümün topraklarını rahmet suların beslerdi
Sen yoksun
Sen yoksun ben kuşlara döndüm
En yoksul kuşlara döndüm
Işığı sönmüş bir yıldızım artık ben
Uzaktan baktığında gördüğün
Yaklaştığında söndüğüm.
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 04:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)