Paslı Gürültü Şiiri - Utku Akar

Ne yutkunulmuş sözlerin
paslı gürültüsü
kalacak ardımda;
ne de yıldızsız gecenin elemi,
giyinse de buruk bir tebessüm -telaşsız ve endişesiz.

Kan tortuları kaplasa da baldırlarımı,
kör bir jiletin mirası;
çağıltılı yeller kırsa da kapılarını düşüncelerimin
terk edeceğim kuşsuz sarnıçlarımı.

Ayçiçekleri tan kızılını beklerken hasretle.
Durgun denizlerle gökyüzünün sarıldığı
bir diyar mı kaderim, bilmem.

Nasılsa ben varken çökecek duvarlar;
tozu gölgeme toz katacak.
Davulcu vuracak tokmağına son kez;
yitik bir çığlığa yaslanacak yazgımın harabesi.
Saat ıssızlığında son kez kaybolacak adımlarım
tarihim işlenecek bakır bir çanağa ilmek ilmek.
Son kez devrilecek,
ayakta kalmanın kefareti olan payandam;
duyulunca her şey dağılacak,
duyulmazsa gece tamamlanmayacak.