Paslı Çekiç Şiiri - Fatma Fındık

Fenerbahçe'de bir akşam üstü.
Deniz sakin.
Yayalar mutlu.
Garsona açık çok açık bir çay siparişi veriyor.
Yüzünde eskiden kalma bir alışkanlıkla
Kıvrımlarında dans eden gülümseyişine eşlik ediyor.
Aklına düşüveren bir yol.
Gidişine alınmış bir bileti erteleyip duran yolcu
Kadın.
Dalgın.
Dinlemiş bütün hikayeyi
Kederinden kuduracak sanıyor denizi
Deniz sakin.
Yayalar mutlu.
İleride bir ağaç gölgesinin altında
Yaprakların hışırtısından uyanan sokak kedisi
Sıcaktan bunalmış patilerine eğiyor başını.
Gözleri ışık, gözleri tuzak, gözleri kaygı dolu.
Masada bir kadın.
Gittikçe silinen bir bedene uzatıyor elini.
Deniz sakin.
Yayalar mutlu.
Neden diyor içinden geçen
Sağına soluna saklanmış bütün köşeleri yalnızlığın,
Başa çıkılmaz bu saklambaç oyunu?
Kadın.
Yitik.
Küllerini savuran
Kangren olmuş bir eli bastırıyor yüreğine yürek niyetine.
Karıncalar geziniyor kuru çimlerde.
Yuvaları uzak, yuvaları hüzün, yuvaları yıkık.
Masada bir kadın.
En yakın arkadaşın dilinde küfre bulanmış adını heceliyor.
Biraz daha sabredemedi diye.
Başı sonu eziyet, başı sonu leke, başı sonu zulüm.
Olsun diyor içinden suçlusun sen.
Kederinden kuduracak sanıyor denizi
Deniz sakin.
Yayalar mutlu.
Kadın.
Ağlıyor.
Hesap sorduğu için diğerlerinden
Dillendirdiği için gerçekleri
Kafa tutulmaz bir ihanete kucak açtığı için
Değiyor sol tarafından, yüzüne, yüreğine adamın eli.
Her anı utanç, her anı ah, her anı ölüm.
Masada bir kadın.
Kederinden kuduracak sanıyor denizi
Deniz sakin.
Yayalar mutlu.
Karşısında, yolunu gözleyen aşklara dönük
Satırları sığdırmaya çalışıyor yüreğine
Bir iki hediye,
Bir sarılışla, ertesi günü bekler mi bilmeden.
Hadi git diyor kadın
Çıkarıyor elvedasını olduğu yerden.
Hadi git diğerine.
Masada bir kadın.
Kederinden kuduracak sanıyor denizi,
Deniz sakin.
Yayalar mutlu.
Siliniyor bütün sabahlar,
Fenerbahçe'de bir akşam üstü.