Paşalimanından Hatıralar

Ne mümkün mendirekli bir gemiye binip,
Açılmak martılarla Ege'ye.
Ne mümkün hala seni sevmek gizlice.
Gözlerin şebnemli, belli ki ağlamışsın.
Çık gel hatıralarımdan, gel yanıma ECE...

Yine başlamış Lüfer mevsimi Paşalimanında.
Gülüyor oltacı Ragıp amca..
Sen yoksun esmerliğin gündüzüm yine.
Dudaklarım çatlak hasret bir öpüşe...
Seni yazıyorum ben bilmediğim insanlara
Biliyorum, ne mümkün dönüşün hayata...

Bu sabah daha bir kızgınım, ve daha bir şair bu akşam!
Yine yanımda olsan, sana şiirlerimden okusam.
Kendi elerim miydi seni öldüren, değer vermelerim miydi bilmem?
Nasıl bıkkınım yaşamaktan nasıl susamışım meçhule.
Sana yakışmaz derdin bu yalnızlığın,
Seninle Paşalimanındayım ben, bilmek bile istemezsin.

Yok olmuş çıplaklığım.........