parmak uçlarımda hayat yazdıkça varım ben
kağıtlara bir ömür sığdırırım yıllar akar mürekkebimden
satırlarımın yüzü asık darağacında kelimeler
kalem bile küser ellerime kağıda dokunmak istemez
bir aşk hikayesiyse hayat kalbim kırık ezelden
bi senfoniyse sevmek kopuk bamtelim evvelden
ve yok zihnimde mazi denen zaman kavramı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
güneş yüzüme vurdukça gözlerimi kapattım
çünkü her günün aydınlığında bir karanlık saklı
ve ben tam da o karanlıktayım
Şık bir şiir,kutluyorum,saygılarımla...
Gece gece güzel bir şiir okudum yüreğinize sağlık şairim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta