Parmak uçlarımdan öp sevgili
En çok orası acıtıyor bedenimi
Yalnızlık en çok orada üşütüyor düşlerimi
Ve en çok orada kaybediyorum ayaz yemişçesine kendimi
Gecelerimde ki yıldızları orada söndürüyor hicran fırtınası
Rüzgarına kapılıp savruluyor, kaybedişler sarınmış umutlarım
Parmak uçlarımda gömülüyor inançlarım
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta