Seine’e baka baka döndüm Eiffel'in üstünde
Paris’ti yer gök
Sacro Cuore ‘ün ressamlar meydanında aklım kaldı
Gözlerim konuşan köprülerin aksine daldı
Notre Dame bu şehir kadar kutsaldı
Aşk yoktu aksine
Çünkü sen yoktun.
Bu soğuk kış gününde
Kanat çırpan güvercinler
Aksama inat
Çoğalan hayat
Bir de hızlı hızlı yürüyen insanlar,
Afili motorlar,
Neon ışıklarla bezeli rengarenk dükkanlar
Ve upuzun caddelerinde yalnızlığın aşksız resmi
Paris’i soluyorum
Soluksuz duruyorum
Seni çok özlüyorum.
Kayıt Tarihi : 6.5.2008 13:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!