Ey insanlar
Beni damgalamaya,
Afişlemeye kalkışmayın.
Benim günahlarım
Sizin adaletinize karşın
Kana bulanmamış topraklardır.
Yavruların ıslığıdır iblislerim
Evet, size kıyasla
Kanatsız ve vicdanlıyım.
Hiç değilse,
Katlettiklerimin
Derisini affedecek kadar
Bağışlayıcıyım.
Korkuyorum
Tiyatro oynamaktan.
Linç edilmek
Mühim değil
Lakin ya maske takarsam
Oyunumda
Ya sevmediğim bir
Juliette le sevişirsem
Naparım o zaman
Bağrıma utancı saplayıp
Ölmeyi mi beklerim
Yahut tutsak çocukları mı
Salarım üstünüze
Biraz fink atıp
Kalp çalsınlar diye
Şimdi tam karşınızda
Vurduğunuz zincirlerle
Dans ediyorum
İnfazı bekliyorum
Adıma neyi makbul görürseniz
Ona da bir mezar kazarım
Tam da kendiminkinin yanıma
Kayıt Tarihi : 4.11.2025 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!