Paranoyak Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Sahi bana ne kadar uzaksın?
Ten kokunu içime çekmem için
Ne kadar yaklaşmam lazım, hangi mesafedesin?
Elimi uzatsam, dokunabilir miyim?
Biliyorsun, çok kıskancımdır
Hangi yaban eldesin?
Kaldırımlarda yürüyor musun tek başına?
Başkaları ile göz göze geliyor musun?
Dar sokaklarda yürürken
Yanlışlıkla da olsa başkalarının omzuna çarpıyor musun?
Benden ne kadar uzak mesafedesin,
Nereye gittin?
Neredesin, kiminlesin, hangi yabancı eldesin?

Aç mısın? Karnını nerede doyuruyorsun?
Çay’ı da seversin bilirim.
Bensiz, hangi kafede çayını yudumluyorsun?
Boğazından geçiyor mu?
Sen de benim gibi hasta Fenerbahçelisin!
Takımımızın başarılarını bensiz nasıl, kiminle kutluyorsun?
Mutlu musun?
Sahi… Doğum günün de yakın.
Doğum günü partini kimlerle hazırlayacaksın?
Beni davet etmeyecek misin?

Ben yuva kuramadım.
Sen sıcak bir yuva kura bildin mi?
Neden biz olamadık?
Son defa olsun neden sarılamadık?
Oysa kalman için çok uğraşmıştım.
Çok mu zordu kalman?
Neden beni yalnız bıraktın?
Bu gurur neden?
Aşk da gurur olur mu?

Ben hala radyo dinliyorum, hiç kapatmadım.
Hep aynı frekansta!
İçim yanar şarkımızı duyduğumda.
Senin için yanmaz, kulakların çınlamaz mı?
Ya o, deli dolu, çılgınca çektiğimiz resimler!
Her baktığında gülmekten kendini alamazdın,
Ne oldu?
Yaktın mı, yoksa gülmeyi mi unuttun?
Ben sensiz gülemiyorum…

Ben hala ilk günkü gibi seni seviyorum
Hiç bıkmadım!
Sen de seviyor olmalısın…
Bütün hayallerimde sen vardın
En güzel hayalleri seninle kurdum…
Seni asla unutmadım.
Her şeye seninle inandım,
Sana öyle güvenmiştim ki…
Söyler misin aşkım…
Hani zaman ilaçtı?

* Ne zaman birbirimize değil de, biraz zamana ihtiyacımız oldu bizim? *

Mustafa Karaahmetoğlu
10.06.2013