Gül bahçelerine, yeşil vadilere girmenin zamanı geldi artık. Galiba insana bu kara bataklar, bu balçık çamurlar biraz fazla..
Allah’a şükür ki, bu karanlığın ortasında olsam bile, Tanrı’nın nurlandırdığı sevgi yaşıyor yüreğimde.
Şükür ki tutkularım yok beni zincirleyen, öyle garip takıntılarım yok.
Yağmaya hazır bulutlarımda daha çok sevgi, biraz telaş, biraz endişe var. Beni bir tek ben koruyabilirim. Sevgimi siper edemem ama, sevgimi örtünebilirim. Umudum var fakat zamanım yok benim.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




'Gül bahçelerine, yeşil vadilere girmenin zamanı geldi artık. Galiba insana bu kara bataklar, bu balçık çamurlar biraz fazla.'...Öncülleriyle değerlendirildiğinde betimlemenin şık serüvenine giriyorsunuz...Kutluyorum çalışmanızı,saygılarımla...
..hayatımız varyete yapmakla geçiyor..bu şovun içinde insanın ayaklarını yerden kesen uçuk hazlar da var,'bildiğim bütün hayatlar PARAMPARÇA' dedirten anlar da...
Sen de aç ellerini gökyüzüne; İkimiz için papatyalar yağıyor…Çok severim papatyaları..güzel bir yazıydı..tebrikler Özlem hanım
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta