Papatyalar Baharı Şiiri - Yunus Duysal

Çok uzağım şu an sana
Bekleme beni bu takvimde
Umutlarını yitirme ne olursa olsun
Söz geleceğim papatyalar mevsiminde

Yalnızlığını hissediyorum senden uzak olsam da
Evet, hissediyorum konuştuğunu bıraktıklarımla
Beni arıyormuşsun gönül bahçende
Ancak açı veririm papatyalar mevsiminde

Haykırışların oluyor gel diye durmadan
Sokaklarda yürüyorum başımı kaldırmadan
Geleceğim bir tanem farkında olmadan
Ümidini kesme papatyalar baharından

Bir gün gelirde titrerse yüreğin aşkın ellerinde
Unutma; ben varım gözbebeklerinde
Koşa, koşa geleceğim ansızın sana
Bekle beni papatyalar baharında

Uğrunu gidilecek yolda ölsem de
Yılma; bekle beni papatyalar mevsiminde
Üzüntün kederlerin elbet olacak. Bul beni
Saklanmış olacağım kalbinin en kuytu köşesinde

Damarlarındaki kan olacağım akıp giden
Ben yalnız seni sevdim ve bir tek sen
Sen bende, bende sende filizlenen
En güzel çiçeğinim mevsiminde açı veren

Bu sana son sözlerim olacak
Güneş elbet bizim için de doğacak
Bir gün hissedeceksin beni kollarında
Yanında olacağım papatyalar baharında.