Mühim bir yalnızlığı vardır hayatın,
Aylaklığı vardı en basitinden mesela;
Açık mavi deniz gibi...
Yeşil bir ormanın içinde yalnız kalmış kendisi,
Ama direnişteki kuru bir ağaç misali,
Mühim yalnızlığın içinden yüzerek,
-Saftirik bir çocuk- denebilirdi kendisine...
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta