Kuşlar da yalnız kaldılar güller de bahçelerde
Pandemi buymuş meğer, yoktu bizim lehçelerde
Akıl ermez, izin vermez, gönül onu çeler de
Torunlar da evden çıkamaz oldu dedeler de
Allah'ım, kapına gelmeye yoksa da yüzümüz
Rahman ve Rahim'sin ağlar, kalbimiz hem gözümüz
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta