Dibi boyunca travertenlerin, hakemin bir gizil giriş kapısından;
Sıkıca fokur fokur bitki örtüsü ulemasının, doğru öbeğinden;
Bir cennet var olmalı o yer, bambisi eksik tek fark olunan.
‘Kutbun Son Kutup Ayısı’ canlı pati atıyor hala, dolaşır bazen.
Dönence-semazen, Selimiye gezegeninde minareler fır dönen.
Bu gökkubbenin altında ve içinden doğru gölgeli giriş kapısının;
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta