Pamuk Şekeri Şiiri - Kaan Saygın

Hüznünü aldım dudağından
Yüzemez miyim şimdi seninle
Kıyısında bir denizin
Oynayan çocuklara
Elim sende diye ıslak bacaklarının
Savurduğu kum tanesindensin
Gücümü sattım çakıl taşlarına
Kanattım elimi
Yürüyemez miyim seninle
Aldığım pamuk şekerler son paramdan
Lekeli de olsa yenmez mi
Aksa içime bu acı geçmez mi

Hüznümü sattım kulağına
Boğulsam bir yılan yetişmez mi
Tut diye verilen emanetim
Zaman akrebi soktuğunda
Yelkovan kuşu seni getirmez mi

Yaprak toplarsın kendi sessizliğinde
Dilimdeki ısırgan otları
Daladığında dalgın yüzünü
Ekşiyen ben oluyorum
Dönüyor sirkesi bozuk turşum
Bu bahar bağ bozumum gelmez mi

Seni sordum sonra buluta
Tanırım dedi şemsiyesinden
Yağmur olup düştüğümde saçları
Tutamaz dalgın uyuşuk damlalarımı
Çalsa hüznünü göle maya tutar
Göl taşıyamaz taşıdığını