Pamuk şekeri satıyordu yoksul mahallelerde sakalları bulut beyazı yaşlıca bir dayı yana yakıla, daha ne kadar dayanacaktı kaç adımda çıkacaktı ekmek parası arada sendeliyordu hayatın ayaklarına doladığı sancıyla, parası batsın dedi mırıldanarak soğuk kaldırıma çôktü pamuk şekerine bulanan yaşlı gôzlerini sildi toparlandı dayandı tekrar arabaya nasır tutmuş elleri.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 11.1.2024 02:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!