Bir pamuk prenses vardı
Kadıköy’de yaşardı
Yedi cücesi yoktu onun
Bu yüzden sabah akşam,
cam kenarında oturur
sokağa bakardı
Bir gün kapısını çalacak, yedi cücesini beklerdi
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,