Pamuk Dedemdi Aç Açıktı ama asla kimsesi ...

Gözleri ışıl ışıldı
Kaç senelik
Açken açıkken bile
İnsanca gülen çınardı
Sokakta kalan benim
Kan bağı olmadan
Pamuk dedemdi
Bir kuru ekmeğe muhtaçken bile
El açıp bir şey istemezdi
Verirsen yerdi ama
Gözlerine utanır bakamazdı
Pamuk dedemdi
Görünce yüreğim delindi
Kimi kimsesi yoktu
Varsa bile benim bildiğim
Yanında
Yakından kimsecikleri yoktu
Ev dediği sığınaklarında
Tek yaşardı
Sabah erkenden kalkar
Selamlı sabahlı
Dolaşır dururdu
Azrail’i arardı bir an önce bulup
Onurluca ölmek için
Numara sırasını beklerdi
Nasıl zordur
Bir zamanlar
Gümbür gümbür
Çağlayan bir evde
Mezar sessizliğinde girmek
Sabahın ilk ışıklarına kadar
Kendi iç sesinde uyumak
Çoğu zaman uyumazdı pamuk dedem
Ellerinde zamanın
En ağır tahrip kalıbı yüksek
Buruşukluklar
Tutmayan dizler
Soluk bir gülüş vardı
Ama pamuk dedem aldırmazdı
Horlayanı da
Darlayanı da
Kollayanı da unutmazdı
En büyük silahı
Yaşlı bir adamın son dualarıydı
Durmadan ölmek için
Kendi alnın sıkardı
Yürümekte zorlanırken
Pamuk dedem
Bastona karşı gelirdi
Durup durup dinlenirdi
Ama üç ayaklı olmayı sevmezdi

El açıp yaşamak ne kadar zordu
Yılların eskittiği bir vücutta
Bir gecede yıllık geçinebilecek hayatlar
Harcanırdı
Öküz maliye öyle bakardı
Yeşil kart için
Reisi cumhuru beklerdi
Altı yüz elli yediye tabi (sadece zorluk çıkaran) düdükler
Gırla götürenler
Ortalıkta gezerlerdi
Ben cezamı çektim diye
Kaç pamuk dedemin
Kaç pamuk ninemin
Kaç tüysüz yetimin
Kaç bahtsız dulun
Lokmalarını yemişlerdi
Leş kargaları
Sorsan
Girişimci ruhu yüksek insanlardı
Bana kalırsa bunlar
Sümükte asalak bile olamazlardı

Pamuk dedem
Başka avuçlara muhtaçtı
Belki durumun onu hatasıydı
Belki de değildi
Düşkünlük kimsenin
Ama kimsenin
Suçu olmazdı
Suçlunun tek sahibi
Üstün koruyanı
Toprağın ve içindekilerin
Bütünlüğünü korumak zorunda
En yüce kurumdu
Ama onunda
Soba kurumundan farkı
Henüz yoktu
Ahkam kesen
Hödükler
Sokakları bir dolaşsalar
Görünen gerçeği
At gözlerinle bile göreceklerdi
Hödükler mitinglerde
Öksüzlere sözle tokat atarken
Kendi kıçlarına
Tekmenin yakında geleceğine de
Bilmeleri gerekirdi
Adaletse gerçekten adalet olmalıydı
Biri bir yerde açsa
Bu yalnızca onun suçu değildi

Pamuk dedem
Sosyal güvencelerin yada güvercinlerin
Kapsama alanlarına girmezdi
Girse bile ölmeden
Bürokrasi canavarını yenmesi
Gerekirdi
Şekeri yüksekti pamuk dedemin
Tatlı mı tatlıydı
Yüzü gözü sözleri
Ama şeker onun sonuydu
Birinin birilerinin ellerinden
Tutması gerekiyordu
Düşenlerin ellerinden
Tutanların sayısı gittikçe
Azalıyordu
Paranın kölesi insanlar
Çoğaldıkça
Açların halinden anlayan yoktu
Bir sınırlı ülkede
Paylaşılacak lokma sayısı daima tamdır
Bu tamında
Adil paylaşılması gerekliydi
Nice lokmaları denize dökerlerdi köpekler
İhtiyacı olanlar
Havayı koklardı
Korkarım yakında hava vergisi de gelirdi

Pamuk dedem
Ölümü özlerdi
En çok yakında hissettiği varlıktı oysa
Bir selam versen
Çocuk olurdu yüzü
Gözleri dolardı (buradaki dolar
asla para cinsinde olmayıp
saf doğal duygu sınıfındandı)
Ne yapacağını bilemez
Sevinirdi
Ne açlığı kalırdı ve ezilmişliği
Terkedilmişliği
Oturup bir iki bir şey sorsan
Az sonra ölecekmiş gibi
Soluk almadan
Anlatırdı
Takma dişleri yenilenmesi
Gerekirdi ama olsun
Yüzünün gülmesi
Hiç bozulmazdı
Yalnız başına evine girerken
Rengi giderdi
Siyah beyaz resim olurdu
Her gecenin sonunda
Oradan çıkamamak vardı
İşin ucunda
Ölsen
Kim
Kaç gün sonra
Nasıl bulacaktı
Helvan vaktinde mi kokutulacaktı

Gözlerim dolardı
Ağlardım
Pamuk dedeme
Topu ne yerdi
Ne içelerdi
İstedikleri
Adam gibi ölme haklarıydı
İnsan gibi
Cidden insan olmak lazımdı
Pamuk tarlalarımıza
Sahip çıkmak
Onları güzel güzel
Başımıza bayrak yapmak lazımdı
Her tohum
Büyüdükten sonra
Bir gün mutlaka pamuk
Yada ilgiye muhtaç nesne olacaktı
Kimileri belki öyle doğacaktı
İçinde bulunan
Toprağı
Yüceltmek içindekilerin
Asli göreviydi
Başımızdaki hödükleri
Beğenmiyorsak
Yenilerini seçme
Sihri
Boyalı parmaklardaydı

Pamuk Dedemdi
Nice insan müsvettesinden
Değerliydi
Aç Açıktı ama
Bir kez olsun dilenmezdi
Pamuk Dedemdi
Aç Açıktı ama
Asla kimsesiz kalmayacaktı
Bunu bütün hödüklerin
Öğrenmesi lazımdı.
Yada zorla öğretmek lazımdı.