İnsanın kalbinden kurum gitmeli,
Dedikodu, gıybet artık bitmeli,
Herkes çevresini memnun etmeli,
Temizlik imandan, pislik şeytandan.
Elini, yüzünü, tenini yıka,
Ceket, gömlek yağır olmasın yaka,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta