Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Hepimiz aynı tümcenin içinde birbirimizin gizli özneleriyiz; yıkanlar ve yıkılanlar..
Ve kader; çok bilinmeyenli denklemi çözme yarışı değil mi zaten?
Doğru söze ne denir; kaşınıyoruz...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta