özletme kendini
bir ses ver
bir şiir oku
bir şarkı söyle uzaklardan kulağıma.
yanlış numara misali
soluğunu duyayım
sonra kapat telefonu yüzüme
ve bir daha arama.
ıslık çal acemi çocuklar gibi
sokak kapısını öyle bir çarpki;
içim titresin
sen geldin sanıp
telaşlanayım.
Adımı anmasanda
Kimse yokmu diye sor;
Sor ki; sesini duyayım.
Yanında olmasam da
Sen yine yürü o kumsalda tek başına
Ben dalgalardan öğrenirim
Silinen ayak izlerini
Dalgalardan öğrenirim
Kumlara neler çizdiğini
Ve dalgalardan öğrenirim
Sevip sevmediğini;
Sen yürü yeter
En dönülmez uzaklar bile
Yürüye yürüye biter
Kayıt Tarihi : 18.6.2004 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!