Özlemle Şiiri - Kazım Gökalp

5 yıl oldu görmeyeli.
Ayrılalı..
Durgunum.
Yorgun şimdilerde.

Hatırlar mısın?
Ben 27, sen 20 yaşındaydın.
Ben gençlikten çıkma.
Sen, çocukluktan.

Aşıktım. Sevdim.

Aşk! sevmek!..
Aşık olmak, aşk'a doymak.

Kafam karışık..

Ayrılık ertesi, 5 yıl.!!!
Sensizlik.
Çokça vakit.
Haftalar, aylar, değişen mevsimler.
Geçen seneler.

Geçen seneler...

Şimdi kaç yaşındasın?
Hesap yapıyorumda.
Hesabım tutmuyor.

Aklım yorgun...

Sahi, neydi bizi alıkoyan.
...
Boşversene.!

Şimdi karşılaşsak.
Tanır mısın beni.

Veya; tanır mıyım seni?

Hatırladığım; kış mevsimi.
Siyah blue jean kotun.
Krem rengi bluzun.
Bordo kabanın.
Bordo renkli olan babet ayakkabıların.

Tenin gergin.
Gençlik olsa gerek.
Hafif çekik, mavimsi gözlerin.

Hiç unutmam.
Yaşın yirmi!

Gülen yüzün..

Sahi hatırladım.
Eskimiş şehrin.
Eskimiş, sarı loş lambalı direk altında.
Hafif yağmurlu havaydı.
Saat geceyi gösteriyordu.
Buluşma vaktiydi.

Gözlerini kapatmanı isterdim.
Ellerimi tutmanı.
Gözlerini kapattığında.
Sana bakarken ben.
O an ki duyguları.
Hissetmeni isterdim.

Özledim...

Şuan bunları yazarken ben.
Çokça özlem duyuyorum.
Hatırlıyorum.
Kırılıyorum.
Yoruluyorum.

Unuttun sanma iyi mi?
Seni ilk gün ki gibi hatırlıyorum.

Çocuk-caydık.
CAYDIK.

Şimdilik bu kadar yazıyorum.
Gelecek olursam.
Kaldığım yerden yazarım.

İyi misin diye sormak isterdim?
İyi olduğunu bilmek.

Sen iyi ol. İyi mi?...

Allah büyük.
🖐🏻👋🏻🖐🏻