Özlemek Deliliği Şiiri - Bahar Ada

Bu aralar
ölümü düşünmeye
pek zamanım yok,

belki de sadece
sevilmenin
o emici pırıltısına
kapıldım diye.

Önce sevilir,
sonra severim;
saçma evet.

Sevgilinin can yarısı olduğunu
düşünmek kadar saçma.

Sevgili canımın
tamda tamamı!

Belki de asıl saçmalık
tamda burada.

Isınıyorum bahardan bak,
ellerim yaza terliyor,
kasıklarım ise
aşkının adımlarına.

Buhar kokan gündüzlerinde yazların,
seni, tarlaları,
birlikte yürüdüğümüz yolları,
Sığındığımız evleri,
o kibar insanları,
seviştiğimiz kiliseleri,
asık suratlı katolik rahibeleri,
seninle aç kalmayı ve de doymayı
özlüyorum.

Seninleyken özlediğim,
ah o narin endamın.

Eyvah,
işte şimdi başlıyorum
bağırmaya kara meleği.

Bir daha ne zaman
görürüm acaba seni...