Deli Sevdalı Şiiri - Poyraz Can

Bir özlemdi seni sevmek...
Umut etmekdi yokluğunda, geceleri saymak.
Dokunmaktı saçlarına, üşüyen ellerimle.
Olanca sevgimle ısıtmaktı, kalbinin en derin yerini.
Hissetmekti seni sevmelerin en güzeliyle.
Ben sana aşık, Ben sana deli sevdalı.

Bir tutkuydu, seni özlemek..
Zamansız düşlemekti, her gece seni.
Avuç içlerini öpmekti, günahsız dudaklarla.
Islanmaktı yağan yağmurda, titrek ellerimle.
Gözlerin İstanbul'du bin yıllık sevda gibi.
Ben sana aşık, Ben sana deli sevdalı.

Bir nefesdi, seni soluksuz sevmek...
Apansız sarılmaktı, her köşe başı.
Kirpik uçlarında, yürümekti aşka doğru.
Ruhuna can olmaktı, cananı olmayan yerlerde.
Mesken tutmaktı, gittiğin bütün sokakları.
Ben sana aşık, Ben sana deli sevdalı.

Bir merhametti, seni yalvarışla dilemek.
Masumca gülmekti, utangaç yanlarımla.
Sessiz sedasız dinlemekti seni, gökyüzüne bakarak.
Kaybolmaktı senle, uçsuz bucaksız diyarlarda.
Yeniden doğmaktı her gece yıldızlar altında.
Ben sana aşık, Ben sana deli sevdalı.

Bir mutluluktu, senle yaşlanmak...
Isınmaktı sevginle, yüreğinden düşmeden.
Benliğimle var olmaktı, senli gecelerde.
Avutabilmekti yokluğunda, sensiz günleri.
Say ki bir yudum aşk'tın sen, içmeye doyamadım.
Ben sana yangın, Ben sana vurgun.
Ben sana aşık, Ben sana deli sevdalı.