Özlem Ötesi Şiiri - Kenan Çarboğa

Çoktan beri gökyüzüne bakmadım
Şöyle içesine, şöyle gönlümce
Başımı kaldırıp, başkaldırıp
Ülgen’e, dolunaya
Senden geri
Senden beri
Doyasıya bakmadım

Matemli bulutlardan sırkan damlalar
İlkildikçe gözlerimde
Sıçrayarak uyanmış bir çocuğun korkusuyla
Fırlanırım delibaş oğlak gibi
Pusulası kırılmış, kervanını kaybetmiş sarvanlar
Sema eder, semah döner başımda
Akılsız başım da…

Bu kalmakalın içinde
Çeliği dövüle dövüle incelmiş
Kemiğime kaynayan Sivas işi bir bıçak balkır
Kabzası kemikten
Kemiğimle sarmaş dolaş
Ayırmadan birini birinden
Birbirinden
Aralarına giresim gelir
Azımın bu kadar çok olduğu zamanlarda
Yüzüm gökyüzüne döner sırtını
Yüzünü özlerim, gölgeni...
Seni görmesem bile
Sesini göresim gelir