"özlem Nehri" Şiiri - Serpil Koçar

“Özlem Nehri”

Özledim…
Belki kelimeler yetmez bu boşluğu anlatmaya,
belki her sessizlik daha da derinleşir,
her düşünce seni tekrar getirir aklıma.

Gözlerim seni arıyor sabahın ilk ışığında,
ve gecenin koynunda,
yıldızlar bile senin izini takip ediyor gibi.
Ama ellerim boş,
ve içimde, dokunamadığım bir sıcaklık var hâlâ…

Özlem var içimde…
Ve kararlılık da,
kendime dönmenin sessiz gücüyle karışmış bir hâlde.
Biliyorum, senin yokluğun bana bir kayıp değil,
kendimi bulmam için açılmış bir kapı.

Her adımımda seni hatırlıyorum,
her nefesimde seni çağırıyorum,
ama aynı zamanda kendime dönüyorum.
Kendi kalbimin sıcaklığını hissediyorum,
her özlem dalgası biraz daha beni güçlendiriyor.

Senin gülüşünü düşlüyorum,
gözlerinin denizinde kaybolmayı özlüyorum,
ama şimdi o denize önce kendi yüreğimle dalıyorum.
Ve her dalga bana kendimi hatırlatıyor,
özlemiyle, acısıyla, ama sevgisiyle.

Sesini duymamak, varlığını hissetmemek
bazen yüreğimi sıkıyor,
ama bu sıkışma bile bana sabrı, derinliği ve dayanıklılığı öğretiyor.
Her boş an, seni hayal etmek için var,
ama aynı zamanda kendimi bulmak için de.

Özlem bir çiçek gibi açıyor içimde,
suskun ama güçlü,
acıyan ama umut taşıyan…
Ve ben, özlemiyle büyüyen bir insan oluyorum,
kendi kalbimin rehberi olarak.

Her gece düşlerimde senle konuşuyorum,
kelimeler sessiz, ama yüreklerimiz birbirini anlıyor.
Her hatıra, her bakış, her dokunuş
beni biraz daha olgunlaştırıyor, biraz daha ben yapıyor.

Ve işte ben…
Senin yokluğunda varım,
özlemle doluyum,
ama kendime dönmüş bir şekilde,
her gün biraz daha kendimi seviyorum.

Bir gün, ellerimiz yeniden buluşacak,
ve bakışlarımız suskun bir şiir okuyacak sessizlikte.
Ama o ana kadar,
ben burada,
özlemimi yudumlayarak,
kendime sarılarak yaşıyorum.

Özlem nehri…
Hiç durmadan akar,
ama beni taşımakla kalmaz,
beni şekillendirir, güçlendirir,
ve en sonunda bana kendimi hatırlatır.

Ben özlüyorsam,
bu sevgiyle büyüyorum.
Ben seviyorsam,
bu yoklukla kendime kavuşuyorum.
Ve ben…
Özlemimle, kararlılığımla, sevgiyle
var oluyorum…