Özlem Ateşi Şiiri - Fatma Karakaya

Ne acı bir ok yarabbi yüreğimde
Bir orman gibi yandığımı hissediyorum
Sular neyi söndürebilirki;acizken
Şöyle sıkıca sarılmak dururken
İnanması güç bu zalim bu ayrılığa
Sevdiğinin taa uzaklarda durmasına.
Nasılda vurdu rüzgar bize
Öyle acımadan acıttı yüreğimizi
Anlamadan fırsat bulamadan dağıldık
Şimdi yakıyor özlem ateşi;
Ne faydası varki sonsuz ızdırabın;
Peşi sıra akan gözyaşların
Artık demirparmaklıklarda özlemlerimleyim.