Özlem Şiiri - Hatice Korkmaz

Seni her görüşümde gözlerin mavi mutluluklar saçardı
Hep düşünürdüm:Neden böyle güzel parlardı?
Ey dertlerimi sona erdiren ufku geniş derya!
Kalbim güzelliğini her dem kıskanırdı.

Bütün lacivertliğini toplayıp,bakardın bana
Kızdırırdım seni galiba arada
Ama...
Ama inan şuursuzca,fütursuzca
Bakardın hırçın nazarınla sustururcasına

Hıçkırıyor gözyaşlarım şimdi o anlara
Yeter artık!Reva mı,bitsin bu cefa
Bakma gözlerime o hırçınlığınla ey dilrüba!
İçine al,öldür bütün sıcaklığımı;ama kızma bana

Ben böyle yalvardıkça buğulu bakışlarımla
Üzülür,kızgınlığının bana olmadığını anlatırdın sonra
Ve zaten sevmeye meyyal olan kalbim
Severdi seni binlerce kat daha

Ey göğsümde yaralar açan dilber!
Her görüşümde bir şeyler fısıldayan gözler!
Nerde engin maviliğin,sonsuzluğun,hani güzelliğin?
Ey KARADENİZ!Hicranım hep o anı özler...