Özlem Şiiri - Cemile Aydın Özbay

Aylar sonra her anı,her sözü
Ve her melodisi
Sen kokan bu şarkıyı ilk kez dinliyorum.
O müziği ilk duyduğum an
O gün geliyor aklıma,
Dalgındın,suskundun
Ne oluyor sana dedim,
Yol ayrımındayım,
Bak dinle beni en güzel anlatan şarkı dedin,
Sessizce dinledik öyle
Aynadan bakmaya çalıştım sana
Ama korktu gözlerim
Sanki çakılıp kalacaktı,
Ne güzel bir andı…
yol boyunca dinledik hep
O meşe ağaçlarıyla
Ve seni hissettiğim,fırtanını duyumsadığım
O gün….sanki bugün gibi
O kadar çok özlüyorum ki seni
Bunu ifade etmek çok güç,
Hiç geçmedi özlemin,
Gözlerin tütüyor gözlerimde,
Ellerim hala sıcaklığını duymak için titriyor,
Sana ettiğim sitemler içimi acıtıyor,
Oysa o kadar önemli ki gülen gözlerin,
Seni incitmek ha,hiç kızmadım,
Hiç kırılmadım aslında,
Öfkem dedim belki geçirir
Azaltır,uzaklaştırır
Ama dilim sana neler derken
İçim deli gibi seviyor seni.
Aşk,ben hala yokluğuna alışamadım.
Alışmaya çalışıyorum ama başaramıyorum..
Ne çok sevmişim seni,
Ne vazgeçilmezmişsin bir bilsen…
Dik durmak,güçlü görünmek,
İşte bir yere kadar aşkım…
Şu duvarlar….seninle geçen günlerimin
O güzel günlerin
Ve sensizliğin abideleri
Neler var neleri görüyor
Bu gözler o duvarlarda..
Ve işte şu anın şahidi..
Göğsümü yırtarcasına akıp gelen gözyaşlarım
Ve hıçkırığım sensizliğin sessiz çığlığı…
Tutamıyorumm onları.
Görsen ne çok utanırım senden
Bu halimden…
Hayat damarlarımı bir bir koparsada sensizlik,
Seviyorum seni…
19.09.06