Mayıs’ın beş’ini...
Gözlerim kapalı, düşünüyorum seni.
Kokunu, gözlerini, dağılmış saçlarını,
dudaklarını, dökülen sözcükleri,
kollarımdaki varlığını.
Sarılıyorum.
Sanki o anı yaşıyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta