Özlem Şiiri - Murat Barkış

Bazı yokluklar gürültü yapmaz,
İçten içe çöker insanın üstüne.
Kalabalıklar arasında bile
Bir eksiklik yürür seninle.
Zaman geçer derler, geçer belki,
Ama dokunduğu her şey eksik kalır.
Bir an, bir koku, bir söz
Ansızın eski bir yarayı kanatır.
Özlem, sesini yükseltmez,
Bağırmaz, çağırmaz.
Gecenin en sakin yerinde
İnsanı kendisiyle baş başa bırakır.
Ne tamamen acıdır ne umut,
İkisinin arasında ağır bir yük.
Taşınır, bırakılmaz,
Çünkü sevilen şey unutulmaz.