Sancılı oturuşlar birikir koltuğunda
Kalkamazsın
Kalkarsan sancın geçer diye korkarsın
Yakamozlar açan sancılardır
Kalbinden koltuğuna vuran
ve ancak kadife elli sevdalarla durulur
Yeniden sancılanmak istersin
Özlersin
Koltuğu öpersin
Kalbin acır
Güneşin kalbinden hasretler boca eder dudaklarına
Kayıt Tarihi : 3.9.2003 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!